MALATYA’NIN AHVALİNİ YAZMAK

Yıkık halde duran Söğütlü ve Yeni Camî’nin etrafı boş bir arsaya dönmüş vaziyette. Bakırcılar Çarşısı’nın temeli atıldı.

Buradan Akpınar’a bakınca görünen tek şey İbrahim Perk Camî.

İnönü Caddesini adımlayıp Sümer Park’a kadar yürürken ayakta kalmayı başarabilmiş iş yerleri, tezgahını açmış işportacılar ve toz dumanı eşliğinde ilerlemek mümkün.

AVM sağlam.

Sümer Park yazı hareketli geçirdi. Buradaki kafelerin avantajı tek katlı ve çelik konstrüksiyon yapılar olması.

6 Şubat depreminde de Tiamo Cafe işveren ve çalışanları ile vatandaşa canla başla hizmet etmişti.

Burada pek çok vatandaş uzun süre beklemiş, deprem tehlikesini atlatana kadar Malatya halkına hizmet etmişti bu kafe.

Kendilerine hususen teşekkür etmek gerek!

Sümer Park’ı aşıp Temelli’ye bakmak insanı hüzne gark ediyor.

Boş bir tarlaya dönmüş adeta. Yukarıya Hasanbey’e çıkana kadar top sahası gibi boş bir alan dışında üç beş işletme açık. Onlardan başka  ayakta ya da metruk yapı kalmamış. Hasanbey’den Sıtmapınarı’na gidene kadar da size her an yıkılacak gibi duran metruk yapılar eşlik ediyor.

Ayakta kalan sağlam binalarda oturan insanlar var. Ama toz duman içinde, çile çekerek. Sıtmapınarı’ndan Mimar Sinan’a bir geçin .

Çınar’ı takip edin ve Mimar Sinan’a kadar toz duman içinde yürüyün.

Metruk yapıların içler acısı haline bakıp üzülüyor ve iç geçiriyorsunuz.

Ve bir de neye üzülüyorum biliyor musunuz?

Şu ahval içinde sağlam kalan (az hasarlı) evlere 10 bin TL kira veren biçâre Malatyalılara.

Sahi bu evlerin ederi nedir?

Şu şehirde bir eve 10 bin TL veren vatandaşların ekmeğe, ulaşıma ödedikleri para da ne yazık ki sağlam şehirlerden daha fazla! Malatya İstanbul’u aratıyor artık. Israrla söylüyorum.

Memur olmayan, bahçesi olmayan, sadece asgari ücretle çalışan Malatyalıları burada tutamazsınız!

Nereye kadar bu çileyi çekecek bu ahali !

Kiralar denetlenmiyor.

10 bin TL en asgari limit.

Bu normal değil !

TOKi’lerde pek çok evin camında aylardır ‘Satılık’ ilanı asılı duruyor.

Ağlayarak ev arayan insanlar var. Yahu ne olur uygun bir fiyata kiraya verseniz de insanlar size bir hayır dua etse!

Malatya halkına, Malatya’nın ahvalinden daha çok üzülüyorum.

Çünkü bu insanlar bunu hak etmiyor. Malatya’ya gelen muhabirler, haberciler ‘’ Bu kadarını beklemiyorduk’’ diyorlar. 

Malatya neden sesini duyuramadı?

Malatya neden bu kadar çaresiz kaldı?

Üzülmemek mümkün mü ?

Evde 4 kişiyiz. 300 TL civarında su faturası gelmiş. Ve işin garibi suyu içemiyoruz.

"Sussam gönül razı değil, söylesem te’siri yok " diyor ya şair…

Şehrin bir de çöp, koku, trafik sorunu var.

Çöplerin saçtığı kötü koku, toz dumanları ile  birleşince nefes almak bile güç hale geliyor.

Neyse ki belli noktalara içme suyu depoları konulmuş.

Merkezde, Kernek’te , Paşa Köşkü'nde gördüm.

Eh buna da şükür. Hiç olmazsa bir markette en ucuzu 5 TL olan suyu almaktan kurtuldu vatandaş.

Teşekkür ediyorum.

Bazı kaldırımlarda çukurların üzerine bir tahta konularak kapatılmış.

Kaldırımlar zaten  ekseri taş, toprak içinde. Aman ha yürürken dikkat.

Şeyhbayram Mahallesindeki vatandaşlar da yıkımların hızlı yapılmamasından yakındı.

Bunu da yazmış olayım. Binayı biraz yıkıp biraz bırakmak , ertesi güne tehir etmek hiç sağlıklı değil!

Vatandaş günlerce o tozu çekeceğine bir seferde yapılsa, daha güzel olmaz mı?

Malatyalıların çilesi yazmakla bitmez.

Her mahallede, her sokakta ayrı ayrı sorunları olan vatandaşlar var.

Ben siyasetçi değilim.

Dinlediğimi, gördüğümü elimden geldiğince yazmaya çalışıyorum.

İnşaallah Malatyalıların da yüzü bir gün güler.

Selam ve dua ile…