Yol Arkadaşlarımızı Seçerken

Peygamberimiz (s.a.v) şöyle buyurmuştur: “Ev almadan önce komşu, yola çıkmadan önce de arkadaş arayın.”

Yaşamımızın önemli anlarını paylaşacağımız insanları seçerken, “kalbimizle seçmemizin, sonra da aklımıza danışmamızın” faydasını görürüz. Güvenilir ve zor günlerde güç veren olmalarına dikkat etmemiz ve bulduğunuz zaman da koruyup, kollamamız gerekir.

Yol arkadaşlarını seviyeli, iyi günde, kötü günde beraber olacak insanlardan seçmeliyiz, “Söz ve davranışlarının doğru, dürüst ve gerçekçi, “özü ve sözü bir olan,” “yalan söylemeyen”, olanları olduğundan başka türlü göstermeye çalışmayanlardan olmasına dikkat etmemiz gerekir.

İnsanları seven ve kullanmayan olmasına, beraber ağlayacağı, beraber güleceği, insan ilişkilerine önem veren, doğru ve sağlıklı dostluklar kuran, sevgi ve saygısı samimi, “sır tutan”, “açık sözlü” “insan” olanlardan seçmemiz gerekir.

Yol arkadaşımızı seçerken, verdiği akılla, “bizi biz yapan, bizi seven, sevdiren ve hep sevindiren, doğru ve huzur veren işler yapmamız için hayatımıza yön veren, hata yaptığımızda da hatamızı hem çekinmeden söyleyen, hem de zorlukları aşmamız için kılavuz olması gerekir.

Açık fikirli, farklı bakış açılarına ve deneyimlere saygı duyan, yeniliklere açık olan ve her şeyi maddiyatla ölçmeyen, menfaatlerini ön planda tutmayan, yalnızlığı ve çaresizliği paylaşan, yok gün dostu ve doğru yol arkadaşı olması gerekir.

Dostlukların değerini bilen, desteğe ihtiyacın olduğunda daima yardım etmeye gönüllü gelen, iyi huylu, geçimli ve anlayışlı kimseler olmalı. Yanınızda durmaktan memnuniyet duyup, keyif alan “nazik davranan, dosdoğru, dost” olması gerekir.

Yol arkadaşlarımızı seçerken, vücut dilimizi, gözümüzün dilini bilen, sormadan, söylemeden anlayan olmalı. Sırrımızı namusu gibi bilen, akıllı, ruhu olgun, ahlaklı, namuslu ve mükemmel karaktere sahip olan insan olması gerekir.

Yol arkadaşlarını ikiyüzlü olmayanlardan, hem iş, hem de özel hayatına değer katan, çıkarsız bir sevgiyle yaşayanlardan seçmeli. Elindeki bir parça lokmayı bölüşenlerden,” unutulmaktan değil unutmaktan korkanlardan” olmasına dikkat etmeleri gerekir.

Ortamdan ortama renk değiştirmeyenlerle, sorumluluk bilinci gelişmiş, insani özelliklerinden hiçbir şekilde taviz vermeyenlerle, sözünden dönmeyenlerle, birlikte yola çıktıkları kişileri arkada bırakmayanlarla yola çıkması gerekir.   

Yol arkadaşlarımızın “kendini bilen, yaptıkları yanlışları inkar etmeyen, bahaneler üretmek yerine “benim hatamdı” diyen, yönümüzü her zaman doğru tarafa çeviren, fikirleriyle ve düşünceleriyle gönül yapan, daima yolumuza ışık tutan kişiler olması gerekir.

Yaşamın güzel geçmesi için, yol arkadaşımızın her konuda kendimize denk olmasının yanında ortak paydalarımızın olduğu ve bir şeyler öğrenebileceğimiz insan olmalıdır. Aynı zamanda canımızın cananı ve kalbi cam gibi olması gerekir.

Kin besleyen, gizli düşmanlık besleyen, öç almak isteyen, hayatı zorlaştıran ve üzen, bir fırsat bulsam da karşılığını versem diye düşünen “yalnız kendini ve çıkarını düşünen” kişilerden uzak durmak, esnek ve kafası çalışan insanlarla yola çıkmak gerekir.