YALAN VE YALANCILIK 

Hiç düşündük mü, yalanın ve yalancılığın gerçek manasını? Biri diğerinden türeyen bu iki kelimenin bir dünyevi bir de uhrevi manası var lakin insanlar işine gelmediğinde es geçer birini, diğerini veya bazen ikisini birden.

Oysa her durumda, gerçekleri çıkarlarına göre değiştirenlerin, yalanlara kananların, boyun eğenlerin, sözlerini dinleyenlerin, iftiralarına kulak verenlerin ve dedikleri yolundan gidenlerin yüzleri kara olur.

İyi insan olmak, kimseyi yalanlarla kandırıp aldatmamak, kimseyi kendi çıkarları için kullanmamak, kimseye haksızlık yapmamak varken aksini düşünmek hangi aklın işi? Kimse unutmamalı ki yalan kötülüğe götürür, kötülük de büyük sıkıntılar veren yerlere götürür. Dürüst insanın ise hem beden hem ruhu rahattır. 

Komşuluk ilişkilerini bozan yalancılar, kişilere ve toplumlara zarar verirler. Yalancılar insan vicdanını incitip, kırarlar, kendilerine ve topluma olan saygılarını yok ederler. Yalancılar, toplum huzurunun ve insanların birbirlerine güven duymalarının önünde bir engel olduğu gibi şahısların ve toplumun huzurunun kaçmasına, güven duygusunun zedelenmesine de neden olurlar.

Yalancılar, iyiye iyi, doğruya doğru, haklıya haklı diyemeyen vefasız ve kötü huylu kimselerdir. Zor durumda kaldıklarında kendilerini kurtarmak için olmayan bir şeyi olmuş gibi, olan bir şeyi de yokmuş gibi gösteren dengesizlerdir. Bencil olan bu insanlar çıkarları için başkalarının yaralar, karalar, küçük menfaatler karşılığında sevdiklerini bile satarlar. 

Yalancılar, menfaatleri için iyiliklerin, gerçeklerin, yardımseverliklerin, sevginin, saygının ve güvenin yok edilmesine sebep olurlar. Kişiler arasında güven duygusunu ortadan kaldıran yalan, arkadaşlık ve dostluk ilişkilerini zedeler. Yalan söyleyen ve söyleyenlere göz yuman insanlar, utanç verici ve zararlı davranışlarıyla toplumdaki sosyal yapıyı, güveni ve huzuru bozarlar. 

Yalancılar, öne geçmek ve fayda elde edebilmek için başkalarının kötü görünmesini kendilerinin kazanması için her türlü yalanı, gerçekmiş gibi söylemekten, başkalarını ateşe atmaktan, toplumları felaketlere sürüklemekten çekinmezler. Gerçekleri saklayıp bildiklerinin aksini söylerler ve insan ilişkilerinin temelini oluşturan güven kavramını sarsarlar. 

Yalancılar, istediklerini elde etmek için doğru bildiklerinin aksini söylerler hem kendilerine zarar verirler hem de toplumun büyük zarar görmesine yol açarak, haklının ortaya çıkmasına engel olurlar. Yalanın etkili olduğu toplumlarda ahlaktan ve erdemden bahsedilemez. Yalan ikiyüzlülüğü geliştirir. Yalancılar gönül huzuru ile yaşayamazlar. 

Yalancılar, sosyal ilişkilerinde başkalarına üstünlük sağlamak ve insanların birbirleriyle olan ilişkilerinin bozulması ve aralarının açılması için çabalarlar.  Çıkar sağlamak için yalan söyleyenler, insanların birbirini anlayamadan geçinememesine, anlaşamamasına ve ortalığın karışmasına sebep olurlar.

Yalan söyleyenler, kimseden utanmadan ve çekinmeden menfaatleri için şereflerini bile düşünmeden yaşam sürdürürler. Hayatlarının her alanında ticaretten, siyasete, eğitimden, adalete kadar çıkar temin ettiği şeyleri yitirmemek için çalışırlar.

Yalan ruhi bir hastalıktır. İnsanların kendilerini bundan korumaları gerekir. Çocuklar daha küçükken doğru sözlülüğe alıştırılmalı, yalanın zararları kendilerine anlatılmalıdır ki erdemin derinliğini anlayabilsinler. İmandan sonra en güzel haslet doğruluktur. Doğruluk ulvi bir sıfat, bunun karşıtı olarak yalancılık da çok kötü bir huydur.

Yalan insan vicdanını tahrip eden, kendisine ve topluma saygısını yok eden çirkin bir davranış ve günahtır. Öyle ki yalan sahibini bir gün mutlaka utandırır ve ötesi rezil eder.