Zor İnsanlar

Dediğim dedik diyen, “görgüsüz, at gözlüğü ile bakan” insan tipleridir. Düşünce ve davranışları nedeniyle ilişki kurmakta zorlanılan, “geçimsiz” diyebileceğimiz insanlardır. Çıkarı için başkalarını kullanırlar, çıkarlarına zarar vermeye kalkanlara dünyayı zehir ederler.

Fazla hırslı ve egoları yüksektir. Hırslarını iyi bir şekilde kullanırlarsa hem kendileri hem de çevreleri için iyi ve güzel işler yaparlar. Hırslarına yenik düşerlerse, hedeflerine ulaşmak için hem kendilerine, hem çevresine zarar verirler.

Zor insanlar, dinlemeyi bilmedikleri gibi sabit fikirlidirler. Hedefine ulaşmak için kalpleri kırarlar, dökerler. En iyi yerlerde olmak, oturmak ve ''daha fazla para, mal, makam” kazanmaktan başka hiçbir şey düşünmezler.

Zor insanlar, kendilerini beğenen, ilişki kurulması, vakit geçirilmesi zor, gösterişe düşkün ve inatçıdırlar. Hatayı hep başkalarında ararlar, hep benim dediğim doğru, hep ben haklıyım derler ve aldıkları karardan vazgeçmezler.

Hataları ile ilgili uyarıları dikkate alıp ne dinlerler, ne de vazgeçerler.  Kin tutarlar, geçinilmesi zor insanlardır. Kendi isteklerine ulaşamadıkları zaman çabuk sinirlenirler. Çevresindeki insanların önceliklerini ikinci plana iterek onları incitirler.  

Şüphecidirler, çevrelerinde bir şey ters gitmeye başladığında, tersliğin veya olumsuzluğun başkalarından kaynaklandığını düşünürler. Dengesizdirler, çevrelerinde olup bitenleri çarpıtarak algılarlar,  sosyal ortamlarda sorun çıkarırlar ve aşırı duygusal tepkiler verirler.

İlişkilerini yapıcı olarak kullanmayı beceremezler. Kendilerini sevenleri, yol gösterenleri yıpratırlar. Haksız olduklarını bilseler de hep kendilerinin konuşma hakkının olduğunu düşünürler, karşısındakilere kendilerini anlatma hakkı vermezler.

Kendilerini becerikli ve her konunun uzmanı olarak görürler. Fikirlerinin doğruluğuna güvenerek olur olmadık yerde ve zamanda etrafındakilere doğru yanlış demeden övünerek anlatırlar. Sadece kendi yararlarına sonuçlanan işlerle ilgilenirler. 

Her konuda, her şeyi bildiklerini çok iyi bildiklerini ve her şeyden anladıklarını düşünürler. Olaylar ve insanlar üzerinde kendi kontrollerini kurmaya çalışırlar. Haksız olmayı asla kabul etmezler ve kendilerinden daha zayıf ve boyun eğen kişiliklerle iş yaparlar. 

Kendilerini üstün ve donanımlı görürler, eleştirilmelerini ve fikirlerinin çürütülmesini hiç sevmezler.

Zor insanlar karşılarındakilere saygı göstermezler, bunlarla bir arada yaşayanlar,  her an bir olay çıkabileceğini, suçlanabileceklerini ve başlarına bir şeyler geleceğini düşünerek sıkıntı içinde yaşarlar. Kendilerinden alt seviyede olanların üstüne gelmeyi severler.

Kendi göremedikleri hatalarını gören, ortaya çıkaran ve düzeltmeleri için yapıcı şekilde söyleyenlere en iyisini ben bilirim diye meydan okurlar, dalga geçip aşağılarlar. Yeteneklerinin övülmesini isterler.

Gerçek duygu, düşünce ve ihtiyaçlarını açıkça ifade etmezler. Kendi istek ve ihtiyaçlarını bir kenara bırakıp, onaylanmak, sevilmek ve takdir görmek için başkalarının istek ve ihtiyaçlarını karşılarlar. Kendi hayatlarını zorlaştıran davranışlarda bulundukları için yaşam kalitelerini düşürürler.

Kendilerini çok beğendikleri gibi " herkese hak ettiklerinden fazla değer verirler". Eleştiri ve çatışmadan kaçınmak için, kendi istek ve ihtiyaçlarını gizlerler. Düşüncelerini ortaya koymazlar, hep başkalarının ilk adımı atmasını beklerler.

Her konuda kendilerini haklı görürler, her şeyi her zaman kendine beklerler, insanlarla konuşurken dinlemezler ve sadece kendileri konuşurlar. Davranışlarıyla can acıtırlar. Empati yapmazlar, ufak şeyleri büyütürler. Hem üzerler, hem de üzülürler.