Yanlışlarını Görmeyip Tekrarlayanlar

Yanlışlar, en iyi öğretmendir. Her insan yanlış yapar, ama sadece akıllı insanlar, yanlışlardan ders alır ve yanlışlarını sahiplenir.  Yanlış yapmakta ısrarlı olanlar da, yanlışlarını azaltmak ya da bir daha yanlış yapmamak için yanlışa neden olan yanlışı görmezler ve düzeltmeye de çalışmazlar.

Hayattan beklentisiz, mutsuz, umudu kalmamış ve çaresiz olanlar, bazı zamanlarda başkalarına güvenerek “yanlış üstüne yanlış yaparlar”. Yaptıkları yanlışın yanlış olduğunu fark etmiş olsalar da mutluluğu yakalamaya çalışmazlar.

Sabit fikirlidirler, kendi dünyalarını mükemmel, yaptıklarını haklı ve doğru görürler, kendilerinin de  yanlış yapacaklarını düşünmezler. Yaptıkları hatalarla başkalarının hayatını ciddi biçimde etkilerler. Çevresindekileri mutsuz ederler, yıpratırlar, yıldırırlar ve çaresiz bırakırlar.

Egoları yüksek olan tipler, ben merkezli yaşarlar. Uyarılsalar da yanlışlarını kabul etmezler, kabul ettiği yanlışlarını düzeltmek için çalışmazlar. İğneyi kendilerine batırmaktan korkarlar ama, çuvaldızı başkalarına rahatça batırırlar.

Kendilerini geliştirememiş, kim oluğunu öğrenememiş oldukları için, yanlışına sahip çıkacak kadar cesur olmayan kimselerdir. Aydın olmadıkları için yanlışlarını sorgulamazlar, bilgi öğrenmeyi, iş birliği yaparak çalışmayı sevmezler. Düşünmeden hareket ederler ve cahilliklerini sorgulamazlar.

Gönül gözleri kör olduğu için,“yanlışında ısrarı yanlışından daha büyük bir yanlış” olarak görmezler. Yanlış yapılmasına neden olan eksiklikleri bulmaya çalışmazlar. Yanlışlarını sorgulamazlar ve ileride olabilecek yanlışlıkların olmaması için önlemleri almazlar.  

İnattırlar, doğruyu gösteren kişilerden nefret ederler. Önce kendi kendilerini kandırırlar, sonra “gözü kapalı uçurumun kenarında yürüyenler gibi hem kendilerine, hem de başkalarına fiziksel ve ruhsal zarar verirler, hayatlarını etkileyen davranışları yaparlar.

Yanlışlarından ders çıkarmazlar, burunlarının dikine giderler. Kim ne derse desin, kim ne anlatırsa anlatsın, körü körüne kendi inatçı tutumlarını sürdürürler. Başkalarının öneri, uyarı ve eleştirilerini dikkate almazlar. Yol gösterenleri dinlemezler, kendi bildiklerini okurlar.

Egoları tavan yapmış, her şeyi bildiğini zanneden, dik başlı ve iletişim kurulması zor kimselerdir. Karşısındakilerin ağzınızdan çıkacak ilk kelimeyi bile dinlemeden onları sustururlar. Güzelliklerden yoksun, yıpratıcı, yok edici bir yaşamın olmasına davetiye çıkarırlar.

Seçmesini bilmezler, geçmişte yapılan ve yaşanan yanlışlardan ders almazlar. Doğru olan ne varsa yok sayarlar, inatla yanlışı savunurlar. Tecrübelilerden ders almazlar, toplumun yanlış dediği, genel ahlak kurallarına uymayan yanlış davranışları günlük hayatlarında ve iş hayatlarında yaparlar.

Yaptıkları yanlışlarının verdiği kötü zararları gördükleri halde, yanlışlardan ders çıkarıp şimdi ne yapmalıyım demezler. Kaybedeceklerini bildikleri halde yeni bilgi ve fikirler öğrenmek yerine yanlış yapmakta ısrar ederek kendilerinin de, toplumunda mutsuz yaşamasına sebep olurlar.

Yanlışlardan ders alıp, yanlışın neden yapıldığını öğrenmek için araştırmazlar, nedenlerini ortaya koyup kendilerini geliştirmezler ve başarıya ve iyilik yapmaya giden yollarını tıkarlar. Yanlışlıkların tekrarlanmaması için önlemler almazlar.

Yanlışlarından öğrendiklerini önemli bir hazine olarak görmezler. Hatalarına sahiplenmedikleri için geriye dönüşü mümkün olmayan yanlışlıklar yaptıkları için, kendilerini geriye götürürler. Kalp kırarlar, çok büyük pişmanlık ve üzüntü getiren hatalar yaparlar.

Gönüllerine söz geçiremedikleri için, sözlerini içinden geçirdikleri gibi düşünmeden söylerler. Bütün sevgi yatırımını kendilerine yaparlar ve en çok kendilerini severler. Toplumun yanlış dediğini yaptıkları için de mutsuz yaşarlar.

Mükemmeliyetçiler, herkesi memnun etmek düşüncesiyle çalışanlar, sabit fikirli olanlar, istemedikleri şeyleri yapanlar, heyecanlananlar, yanlış yapacağım korkusuyla kimseye güvenmeden yaşayanlar, yardım istemeyenler yanlış üstüne yanlış yaparlar.