Uzak Durulması Gereken İnsanlar

Yalan söyleyen, tembel, kıskanç, inat ve sinsi olan, kötümser düşünen, kendi çıkarları ve keyifleri için cimrilik davranan, kimseyle barışık olmayan ve sürekli dedikodu yapan, söz taşıyan hep kendini haklı, karşısındakileri küçük gören ve olumsuz eleştiriler yapan tehlikeli insanlar.

Yaratılış amaçlarını, “Ben kimim? Nereden geldim? Nereye gideceğim?” diye kendilerine sormazlar. Cahildirler, zayıf yanlarını bilmezler, doğru ile yanlışı birbirinden ayıramadıkları için “tüketirken tükenirler“ hem kendilerine, hem de çevresindekilere kötülük yaparlar.

Biyolojik olarak insan ama, davranışlarıyla kendini bilmez, anlayışsız, düşüncesiz, yüzsüz ve sürekli hep kendi isteklerinin olmasını isterler. Tuzla yenilir hale gelmeyen ” kokmuş et” gibidirler. Ne söz dinlemeyi bilirler, ne de kötü sözden yararlanırlar.

Meraksızdırlar, araştırmayı ve öğrenmeyi sevmezler. Öğrenmeye açık değillerdir, olaylara geniş bir açıdan bakmazlar, neyi nasıl düşüneceklerini ve neyin ne olduğunu merak edip sorgulamadıkları için yanlış karar verirler. Yeteneklerini geliştirmek için çalışmazlar.

İnsan olma kimliğini kaybetmiş, yalancı ve kıskanç, yanardöner ve dedikoducudurlar. Değişime kapalı cahil, dengesiz, ne yaptığı ne düşündüğü asla anlaşılmayan ve net olmayan bu tipler, davranışlarıyla insanlara adaletle davranmazlar.

Güzel ahlakla yaşamazlar, insana değer katan, topluma yarar sağlayan aile ve iş hayatlarındaki her türlü güzel görevleri ve davranışları yapmazlar. ilmi, ahlaki değerleri, hak ve hürriyetleri bir kenara atarlar, çıkarlarının peşinden koşarlar.

Kendi geçmişleriyle yüzleşmezler. Geçmişte yapmış oldukları hatalarını fark edip, akıllı ve iradeli olup öz eleştiri yapmadıkları için, yaptıkları yanlışlarında ısrarcı olurlar. Kötü davranışlarının ruh yapılarında kalıcı olmasını sağlarlar ve gelecekte hata üstüne hata yaparlar.

Sorumlu bir varlık olduğunu düşünmeden yaşarlar. Kendisine, ailesine, çevresine ve topluma zarar verecek davranışlarda bulunmak, onların haklarına saygı göstermek, toplum menfaati için çalışmak yerine zarar veren davranışlarda bulunurlar.

Ne yapacakları ve ne oldukları belli olmayan, kendilerini kör edecek, gerçekleri göremeyecek kadar aşırı hırslıdırlar. Elde etmek istediklerine kavuşmak için en yakınlarına bile zarar verirler,  göze aldıklarını ve gözden çıkardıklarını umursamazlar.

Hal hatır sormazlar, ayıplarını, kusurlarını görmezler. Kötü yönlerini terbiye ederek iyi ve ahlaki erdemlere sahip olmak, iyiliği çoğaltmak için çalışmadıkları için çalışmazlar. Dünya hayatı için hem kendilerine hem de karşısındakilere zarar verirler yaralarlar.

Aklıyla bakmazlar, ilimle düşünmezler, kalpleri temiz ve kendilerine güveni olmadan, duygularını kontrol etmeden, topluma faydalı olmadan yaşarlar. Yaşadığı hayatın hakkını vermek için doğruyu öğrenip, bilip, yanlışı değiştirmeye çalışmazlar.

Nabza göre şerbet verirler, işine yarayan durumlarda açıkgözlü davranarak, başkalarını kandırırlar. Birden fazla kişilikle işlerine geldiği gibi belirgin bir davranış ve şahsiyet özelliği olmadan, ilkesiz ve daldan dala atlayarak yaşarlar.