Çocuklarının İyi Yaşamasını İsteyen “Ana ve Babalar”

İyi insan yetiştirmek isteyen analar ve babalar, çocuklarının “dilinin ve kalbinin” iyi olmasını, toplumda ve dünyada olanlar öğrenmek için uyumayıp öğrenmelerini ve ben merkezci olmayıp iyi arkadaş seçmelerini sağlamalılar.

 Analar ve babalar çocuklarını “iyi insan, iyi vatandaş” olarak yetiştirmek için hem ana, hem de baba olarak ilgi göstermeliler, sevmeliler ve kendilerine değer verildiğini hissettirmeliler. Çocukları için okuduklarından daha fazlasını kendileri için okumalılar.

 İyi insan yetiştirmek isteyen ana ve babalar, çocuklarının özgüven eksikliklerinin, mutsuzluklarının, kırılganlıklarının, utangaçlıklarının, suçluluk duygularının, endişe ve öfkelerinin nedenlerini araştırıp öğrenmeliler. Üzerlerine düşen görevlerini ileride üzülmemek için zamanında yapmalılar.

İyi insan yetiştirmek isteyen ana ve babalar, çocuklarına hangi duyguları ekerlerse çocuklarında o duyguların yeşerdiğini bilmeliler. Çocuklarının cahil kalmaması, kendilerine güvenmesi ve aşağılık duygularıyla yaşaması için, çok kitap okumalarını sağlamalılar.

İyi insan yetiştirmek isteyen ana ve babalar, çocuklarının sağlıklı bir hayat yaşamaları için, beden ve ruh sağlıklarını hastalıklardan korurlar. Çocuklarına düşmanca duygulardan uzak durmayı, neşelerinin öfkelerinden fazla olmasının önemini öğretmeye çalışırlar.

İyi insan yetiştirmek isteyen ana ve babalar, çocuklarına “gözlerinin yalnız ülkesinde olanlara değil, dünyada olanlara da bakmayı, sabırsız olmanın zararlarını, isteklerini ertelemeyi ve beklemeyi, öğretmeliler. Çok okumayı,  çok gezmeyi ve zorluklarla mücadele etmeyi öğreten “diplomaya” sahip olmayı öğretmeliler.

İyi insan yetiştirmek isteyen ana ve babalar, iş birliği yaparak çocuklarının kişilik gelişimine katkı vermek için, dünyayı, hayatı, insanları ve toplumu daha çok merak etmelerini, sorgulamayı, sorguladıkça neleri bilmediklerini öğrenmelerini öğretmelerini sağlamalılar.

İyi insan yetiştirmek isteyen ana ve babalar, çocuklarının iyi yaşamaları ve ruhen gelişmeleri için, karşılıksız sevmenin ve mantıklı düşünerek iş yapmanın önemini belletmeliler. Başkalarının görüşlerinden ve deneyimlerinden faydalanarak bakış açılarını genişletmelerini öğretmeliler.

İyi insan yetiştirmek isteyen ana ve babalar, bakan ve baktığını gören, tutarlı, işittiğini duyan, dokunduğunu hisseden olmalarını sağlamalılar. Konuştukları insanların, fikirlerine saygı duyup dinlemelerini ve söylediklerinden faydalanmayı öğretirler.  

İyi insan yetiştirmek isteyen ana ve babalar,  çocuklarının “zamanla birlikte ilerlemek için yaşamları boyunca bilgi öğrenmeleri için çalışmalılar.” Hayatın gereklerini yerine getirmeleri için, akla ve mantığa aykırı düşünmeyi, uydurma ve garip şeylere inanmamayı öğretmeliler. 

 Geleceği haksızlık yapanların, çıkarları için kuyu kazanların belirlememesi için beyinlerine sürekli yeni bilgiler ilave ederler.  Çıkar dünyasının yarattığı “kin, kıskançlık ve açgözlülük” gibi insanı alçaltan, ruhlarını kirleten duyguların yayılmasına engel olmaya çalışırlar.

Dünyayı cennete çevirmek için, sanata, bilime üst düzeyde değer verirler. Bildiklerini iyi bilmek, bilmediklerini öğrenmek, öğrendiklerini de herkese öğretmek için çalışırlar. Başkaları iyi yaşasın diye kendilerini ezdirmezler ve gururlarını ayakaltına aldırmazlar.