Hasta Gönüllüler!

Hasta gönüllüler, tertemiz olan dünyayı insana yakışmayan davranışlarla “maddi ve manevi” olarak kirletiyorlar.

Kişiliksiz ve kimliksizdirler.  Yürekleri kapkara ve ruhları zindan olmuş, sevgi denizinden nasibini almamış olan bu insanlar ne aradıklarını, ne yaptıklarını bilmezler. Kendi bildiklerini en doğru olarak görürler ve hep galip gelmek için yaşarlar.

Kendilerine önem verirler ve meyve vermeyen ağaç gibidirler. İnsanlara yüksekten bakarlar, kendilerini beğenen, gösterme çabası içinde olan, akıllı, bilgili sanan ve bilgiçlik taslayan kimselerdir. Bu tipler kendilerine bir kap yemek pişirmek için ormanı yakarlar.

Bencildirler, dünya ve ben sevgisiyle zevklerine göre yaşarlar. Sahte, aldatıcı duygulu insanlarla dostluklar kurarlar, onlarla senli, benli olurlar ve sırdaş olurlar. Gönül gözleri ben, ben dedikleri için hep yanlış insan gözüken ama insan olmayanlarla yatar kalkarlar.

İnsanlar arasında güveni sarsan, toplumu huzursuz eden, kargaşaya ve anlaşmazlıklara, yol açan davranışları acımasızca yaparlar. İnsanların ağız tatlarının bozulmasına sebep olan işler yaparlar. Doğrunun ve adaletin yerini bulmasını engellerler.

“En büyük benim” demekten diğer insanları adam yerine koymayan davranışları yapmaktan çekinmezler. Maddî  ve manevi konumlarını yüksek görürler. Bunlar öyle ukala davranırlar ki, değil tenkit, eleştiri ve ikaz, samimi tavsiyeleri bile asla kabul etmezler, tam aksini yaparlar.

Hileli, söz ve davranışlarla yalanlarını gizlerler. Kurnazdırlar, karşısındakilerin zayıf taraflarını tespit ederek duygularını okşayarak, güzel, yumuşak, hoşa giden, etkileyici, tatlı ve inandırıcı sözlerle alacaklarını alırlar.

İkili oynarlar, yaranmak ve kazanmak için arkadan konuşmayı severler. Sözlerinin eri olmayan, laf taşıyan, içten pazarlıklı, güvenilmeyen, dönek ve çıkarları için takla atarlar. Hayatlarını yaşamak için, menfaatleri neredeyse orayı yurt yaparlar.

Yanardönerdirler, bir dedikleri bir dediklerini tutmayan, daldan dala atlayan, çabuk fikir değiştiren çıkarı için yanlışa doğru diyen ve kimseye faydaları olmayan kişilerdir. Yüzsüz olan bu tipler, menfaati için kalp kırmaktan ve çelme takmaktan utanmazlar.

Yaptıkları davranışlar ile bulundukları yerin şeklini alırlar. Dillerinde tat, kalplerinde fesat, kin ve kibir olan bu taş yürekli kişiler, yılan gibi sinsi, davranışlarla karşısındakilerin kalbine yerleşirler. Süslü sözlerle kandırırlar, göz boyarlar ve gönül çalarlar.

Nankördürler ve hep maskeli gezerler. Kadir kıymet bilmezler, sır verenleri yakarlar, Hayatı yalnız kendileri için yaşarlar, söz verir cayarlar, elini versen kolunu isterler. İnsani değerlerini yitirmiş oldukları için, sahte davranışlarla menfaatleri için akla gelmeyen haksızlıkları yaparlar.

Dost olup yol arkadaşlığı yapılmayacak karakterlerdir.  Bu adam yerine konulmaması gereken “paran, makamın” var iken iyi günde yanında olan, dost gözüküp düşman olan zor günde açık arayıp üstüne yalanlar ekleyip ile dile düşürürler.