Har Vurup Harman Savurmak

Savurganlar, kendilerini besleyen toprakları, hayat veren suları, temiz havayı kirleterek ve doğal kaynakları gereksiz yere hesapsızca boş yere bolca harcayarak tükettikleri için, darlık ve yoksulluk çekmeye sebep oluyorlar.

Ayaklarını yorganlarına göre uzatmayan, ölümcül hastalığa yakalanmış, geleceklerini düşünmeyen tembel ve disiplinsiz kişilerdir. 

Varlıklarını düşünerek çalışmazlar ve darlığa düşerler. Tutumlu olmadıkları için, yoksullukların artmasına sebep olurlar.

Savurganlar, “Ölçülü ve dikkatli” harcama yapmadıkları için, kazanmadan hazırı yemeyi, elindeki parayı, malı, mülkü biriktirmeyi bilmezler. 

Hem kendileri, hem aileleri, hem de toplumdakiler iyi ve mutlu bir hayat yaşayamazlar.

Har vurup harman savurma alışkanlığına sahip olanlar, doymak ne bilmezler.

Doğada sınırlı olan kaynakları gözleri doymadığı için bütün insanlığın geleceğini de tehdit edercesine üretmeden acımasızca tüketerek insanlara sıkıntı yaşatırlar.

Tutumlu değillerdir, maddi kaynaklarını ihtiyaç dışı şeylere akla uymayan şekilde yaptıkları harcamalarla sağlıklarını, huzurlarını ve mutluluklarını bozarlar. Başkalarına muhtaç olarak, el açarak “umutsuzluk ve çaresizliklere” yol açılmasına sebep olurlar.

“Ahlaki” değerleri yitirmenin, aç ve susuz kalmanın, sebeplerini hazırlarlar. Fakirleşmenin yokluk içinde yaşamanın ve kıtlık çekmenin sebeplerini hazırlarlar. 

Sağlıksız yerler, içerler, çok ve boş konuşurlar ve zamanın değerini bilmezler. Hiçbir şeyi ölçüsüne ve yerine göre yapmazlar.

Varlıklarının kıymetini ve neyi ne zaman tüketeceklerini bilmezler. Gelecekte yokluk çekeceklerini, ele muhtaç olacaklarını ve ezileceklerini düşünmezler.

Zamana ayak uydurma adına varlık sahibi olayım derken yaptıkları yersiz harcamalarla elindekilerden olurlar

Kazandıklarından fazlasını tüketirler. Yemede, içmede, giyinmede ve diğer ihtiyaçlarını gidermede ölçüyü kaçırırlar.

Planlı, disiplinli ve tutumlu davranmadıkları için, harcama yaparken gelirini ve giderini kontrol etmezler.  Yarınlarını düşünmeden ihtiyaçları olmayan pahalı şeyleri satın alırlar.

Satın aldıkları şeyler hakkında detaylı araştırmalar yapmazlar. Alışveriş aşamasında “başarıyı ve refahı” yansıttığına inandıkları için, yüksek kaliteli ve pahalı ürünler almayı severler. Gelir gider dengesini bozarak iyilik amacı da gütmeyen ihtiyaç dışı zararlı harcamalar yaparlar.

Alışveriş aşamasında “neyi, neden, nasıl, ne kadar harcadıklarını bilmek için zaman harcamazlar”.

Gelecekte ödeyeceği bedeli düşünmeksizin daha fazla tüketmeye ve kontrolsüzce harcamaya devam ederler. Alırken mutlu olurlar, daha sonra huzursuz yaşarlar.

 “Para ve zaman” kaynaklarını az üretip yersiz şekilde çok harcarlar, “alma, verme” dengesinde ödeyecekleri bedeli düşünmeden “alma” tarafına kaydırırlar. Savurganlıklarının bedeli olduğunu ve bu bedeli ödeyeceklerini ve “iki yakalarının bir araya gelmeyeceğini” hesaplamazlar.

Başkalarıyla yarış halindedirler, onda var bende niye yok derler, borçlanırlar, ne yapar eder alırlar. Kendilerini geliştirmek yerine tükettikleri şeylerin ne kadar gerekli olduğunu, hangi noktada aşırıya kaçtıklarını hesaplamadan “gösteriş” için paralarını sonuna kadar harcarlar.

Özgüven problemleri yaşadıkları için, tüketim ve harcama konusunda ihtiyaç duymadıkları şeyleri satın alırlar.

Kazandıklarının ve harcadıklarının ne anlam ifade ettiğini düşünmezler. Kendilerinde olan eksiklikleri aldıkları şeylerle ya da sahip olduklarıyla tamamlarlar.

Elindekileri verimli kullanma yerine gereğinden daha fazla harcama lüzumsuz yere gelirinin birkaç katını harcıyorlar.

İhtiyaç duymadıkları konularda aşırı harcamalar yapıyorlar. “Mal ve mülk“ kayıplarına, kaynakların hızlı şekilde tükenmesine sebep olurlar.