İSLÂM’A GÖRE AFYON CAİZ DEĞİLDİR!

Din kavramıyla Hz. Âdem’den son elçi Hz. Muhammed’e (s.a.v.) kadar gelen İslâm’ı kastediyoruz.

Hristiyanlık ve Yahudilik ile Uzak Doğu dinlerini (Hinduizm, Budizm, Caynizm, Sihizm vb.) paranteze alıyoruz.   

Tahrif edilen Yahudilik ve Hristiyanlık ile insanın kendi tezgahında ürettiği dinlerin uyutma, uyuşturma ve arzulara âlet etme özelliğinin olması kaçınılmazdır.

İSLÂM: UYUYANLARI UYANDIRMANIN BİRİCİK YOLU

Herkesin beğenisini kazanan bir arabanın, kötü kullanılması yüzünden araba hurdaya çıkarılmış olsun. Bundan hareketle birisi eline mikrofonu alarak “Bu marka reklamlarla sizi uyutmaya çalışıyorlar, bunun hiçbir ürününü almayın,” diye yaygara kopardığında haksız bir çıkış yapmış olur.

Çünkü burada suçlu olan araba değil, onu kullananlardır. Arzuların oyuncağı yapılan dinler yüzünden İslâm’a gerek olmadığını söyleyenler de haksızdır.

Kötü örnekler üzerinden dinin üstünü çizmeye çalışanların durumu şu âyette ne kadar güzel resmedilmiş: “Onlar Allah yolundan alıkoyan ve onu eğri ve çelişkili göstermek isteyenlerdir. Onlar ahireti de inkâr edenlerdir.” (A’râf, 7/45; Hud, 11/19)

Sahâbenin Mekke’nin ele başlarının otoritelerine rest çektiklerini, toplumları tarafından dışlanmalarını ve bunların sonucunda zorlu yaşamı göze aldıklarını dikkate alarak İslâm’ın da afyon olduğunu söylemek asla mümkün değildir.   

Ulu önderimiz Hz. Muhammed’in (s.a.v.) pranga kıran ve pranga kırmanın yollarını öğreten yönüne rağmen, “din afyondur” sloganının İslâm hakkında kullanılması tam bir fiyaskodur.  Kur’an-ı Kerim, insanları özgürleştiren peygamber Hz. Muhammed (s.a.v.) hakkında şöyle söyler: “…Onların sırtlarındaki ağırlıklarını indirir, üzerlerindeki prangaları/zincirleri söküp atar...” (A’râf, 7/157)

DİN DEĞİL, DİL AFYONDUR!

İnsanın en özel sırrı ve vicdanı olan dinin “yalnızca milleti kandıran, uyutan, savaşa ve haksızlığa evet diyen, zalime davetiye çıkararak mazlumu sömürmenin aracı olduğu imajını veren “dildir.”

İşte “dil” hakikati yok saydığı ve insanın insana kulluğunu savunduğu için en büyük afyondur.  İnsan sahteyi gerçek gibi sunma aracı olarak dili kullanıyor. Gerçeği yaldızlı sözlerle değiştirmeye çalışıyor.

Dine afyon diyenler, “Kapitalizm, Komünizm, Liberalizm, Anarşizm, Laisizm, Sekülerizm, Narsizm, Egoizm” şeklinde “Afyon Fabrikaları” inşa ediyorlar:

Bunlar modern köleleştirme yolları olup, insanın hakikat duygusunu köreltmektedir.

Böylece en büyük afyonun üretildiği tezgahların kıskacında mahsur kalıyor insanlık. Hem uyutuluyor hem de uyuşturuluyor.

SÖZ KONUSU İSLÂMSA GENEL HÜKÜMLERDEN UZAK DURULMALI!

Yedi güzel adamın tutkal ismi Rasim Özdenören’in şu sözünü bir yere not etmeliyiz: “Batı kaynaklarında görülen din kelimesi çıplak olarak kullanıldığında daima Hristiyanlığı ifade eder.” (Yumurtayı Hangi Ucundan Kırmalı, sy. 139)

Yani Batı’da din denildiğinde Hristiyanlık’tan söz edilmektedir. Örneğin cennetin tapusunu ücret karşılığında satan kilise “afyon” ismini hak etmektedir. İnsanların ellerinde oyun hamuru yapılan dinin, tartışmasız afyon olduğunu söylemeliyiz.

Öyleyse “din toplumun afyonudur” sözü büyük ölçüde Hristiyanlık’ı hedef aldığını söyleyebiliriz. Ülkemizde İslâm’ı eleştirenler bile içinde doğup büyüdükleri dini bilmiyorlar. Bu sözün sahibi Almanyalı Marx, İslâm’ı gerçek anlamda nereden biliyor?

Marx ve onun gibi düşünenler aslında mutlak ve kesin hüküm verdiklerinden dolayı yanlış sonuca varmaktadırlar.

Örneğin “Bütün hayvanlar çiğnerken alt çenesini hareket ettirir” hükmüne varan biri yanlış hüküm vermektedir. Çünkü bütün hayvanları inceleyip sonra bu hüküm verilmemiştir.

Bundan dolayı timsahın yiyeceğini çiğnerken üst çenesini hareket ettirdiği unutulduğundan hata yapılmıştır.

Bundan hareketle söz konusu hüküm (din toplumun afyonudur) belki Yahudilik, Hristiyanlık ve Uzak Doğru dinleri için geçerli olsa da İslâm dini için bu hüküm mutlak yanlıştır.

DİNE GEREK YOKSA NEYE GEREK VAR?

Marksizm ve diğerleri insanlığın derdine çare buldu mu, kimin yaralarını sarabildi? 

Mazlumun umudu, zalimin kâbusu olma adına neler yaptı?

İnsanları birleştirdi mi ayrıştırdı mı?

Komünizm milyonların kellesini alırken din kimliğine mi sahipti?

Sezai Karakoç’un şu ifadesini zihnimize kazımalıyız: “Kapitalizm ve Marksizm insanlığın yıkıcısı, yok edicisidir...” (Çağ ve İlham II, 32)

Sevgili Okur!

İslâm, uyuyanları uykudan uyandırmanın tek yoludur.

Sözün özü İslâm insanlığın can simididir.