Anlımıza Yazılmış Kara Leke!!!

Acının, kederin, kanın ve gözyaşının tarifini bana yapabilir misiniz. Çocuklar, kadınlar mülteci kamplarında bombalanırken, insanları yaşatacak hastaneler yerle bir edilirken, doktor hemşire ve sağlık çalışanları tutuklanıp öldürülürken sizler ne yapıyordunuz?

Ben size söyleyeyim, evinizdeki koltukta rahatça oturup çayınızı kahvenizi içiyordunuz veya dostlarınızla keyif yapıp, geyik muhabbeti yapıyordunuz...

Orada yaşayan insanların yaşama şansları kalmadı. Çünkü onları hayatta tutacak hiçbir şeyleri yok...

Bombalardan kurtulsalar bile, iyileşecek hastaneleri yok, barınacak bir evleri yok, gidilecek bir okulları veya korunaklı bir dört duvarları yok, onları doyuracak aşevleri, aileleri, yakınları, dost ülkeleri yok, hatta onların bir devleti, hükümeti, askeri veya polisi bile yok...

Bu kadar yokluğun için yaşama şansları ne kadar olabilir ki. Çocuklar annesi, babasız kimsesiz kaldı. Gidecek hiçbir yerleri olmadığı gibi, düşman onları da hedef alıyor. İsrail, tüm Gazze’nin yok edilmesini istiyor. İçinde yaşayan tüm canlılarla birlikte...

Onbinlerce insan katledildi ancak hesap veren kimse yok. Sözde bir yargı kararı var ama o terörist başını yakalayıp hapse atacak bir polis veya hakim var mı yeryüzünde bilemiyorum...

İsrail bu karara rağmen hala saldırılarına devam ediyor. Neredeyse her saat başı bir bebek öldürülüyor. Hem de dünyanın gözleri önünde. Ne olacak bu insanların hali. Kimse buna dur demeyecek mi?

Çocuklar öldürülmeye devam mı edilecek. Gazze halkı açlıktan yokluktan bitip tükensin mi. Zalimler emellerine ulaşsın mı, dünya susmaya devam mı etsin?

Yok bir çare, yok mu bir derman, yok mu bir kurtaran. Zulüm hep böyle devam mı edecek. Kimse hiçbir şey yapmasın. Ben sıcacık evimde güven ve bolluk içinde rahat bir hayat sürerken, oradaki mazlum bebekler çocuklar katledilmeye, öldürülmeye devam mı edilsin?

Gazze’deki yetişkinleri bırak çocuklar bile yoruldu. Hayatta kalma mücadelesi veren küçücük bedenler, bir yetişkin insan gibi hareket ediyor. Her gün cesetlerle yatıp kalkıyorlar. Her gün kan kokan sokaklardan, yıkılmış binaların içinden geçerek bir parça ekmek bulmanın ümidiyle yaşıyorlar.

Kaderine değil, eceline bırakılmış, zalimin eline terk edilmiş bir Gazze var karşımızda. Ne tarihte böyle bir katliam yaşanmış, ne de bu katliamı yapanlar bu kadar uzun yaşayabilmiş...

Küçük bir grubun, koca bir devlete karşı direnişini tarih hiçbir zaman unutmayacak. Ayrıca bu zulüm yaşanırken Müslümanların bu kadar sessiz kalmasını da tarih affetmeyecektir. Çünkü bu hem Müslümanlar için hep insanlık için büyük bir utanç ve bu unutulacak bir şey değil, tam bir kara leke... Vesselam!