Kayısı İslimli - Gün Kurusu
Temmuz - Ağustos sıcağında gün kurusu ve islimden çıkan kayısılar işleniyor, tek tek elden geçiyor. İslim işlerinde en çok kadınlar çalışır. Kayısıları yerden toplamak, sergende sermek, açmak, kayısıların çekirdeğini çıkarıp bastırıp şekil vermek( patik yapmak) hep kadın işidir. Erkekler daha çok islimde güç ve uzmanlık isteyen işlere bakarlar.
İslimciler, kayısılar toplarken yere düşerken patlamasın, toz toprak olmasın diye ağaç altlarına bez, çadır, serer, çarşaf tutarlar. Erginleşen kayısı ağaçlarının üzerine çıkılarak dallarına ayaklarıyla vurularak ,olmuş kayısılar patır patır yerlere dökülür. Ağaçların arasında kalan tam olmamış düşmeyen kayısılarda uzun bir sırık, kargı ile vurup düşürürler. Bu işleri genelde erkekler yapar.
Yerler kayısı keser tüm gün. Sanki yağan bir altın yağmurudur. Kadınlar, kızlar, çocuklar birden üşüşürler başlarında dökülen kayısıların . Karınca gibi çalışırlar, toplar kayısıları. Yerde bir tek kayısı kalmaz. Kayısı kasaları dolar. Dolan kayısılar yerine göre hayvanlarla katırlar, eşekler, traktörler, kamyonet, yada çapa makinesini ile kayısı damlarına taşınır...
Ayrıca yaş kayısılar bahçe sahipleri ve işçilerin ağaçlara merdivenlerle tırmanıp topladığı kayısılar kasalara dolduruluyor. Bahçelerden kamyonlara, tırlara yüklenen kayısılar, Ankara, İstanbul, İzmir, Bursa, Erzurum gibi büyükşehirler başta olmak üzere çevre il ve ilçelere gönderiliyor. Otobüslerle, kargolarla hediyelik kayısılar gurbetteki Malatyalılara, eşe dosta hediyelik olarak gönderilmektedir.
Her bir kayısı ağacında bekledikçe bal gibi olan kayısılar gelen giden yesin diye kuşun, kurdun hakkı diyerek bırakılır. Yol kenarındaki insanların eliyle ulaşacağı kayısı dalları toplanmaz yolcular yesin diye...
Kayısı işleri... Gerçekten zorludur. Irgatlar güneş doğunca çıkar, işbaşı yaparlar. Güneş batana kadar güneşte çalışırlar. Güneş batınca paydos olur. Temmuz sıcağında çalışır işçiler. Bahçelerde kayısı hasadını yapan mevsimlik tarım işçileri, çevre illerden, Doğu ve Güneydoğu Anadolu'dan geliyor. Aile ekonomilerine de katkı sağlıyorlar.
Bu mevsimlik işçilerin çoğu, kayısı bahçesinin bir köşesine kurdukları derme çatma çadırlarda kalır. çadırlarda su, elektrik, tuvalet, banyo, mutfak gibi hayati önem taşıyan birimler bulunmamaktadır. 30-40 gün bu çadırlarda perişan bir halde ekmek parası kazanmak için kalırlar.
Kayısılar toplamak çok zevklidir. Türküler, şarkılar söylenir, şakacı konuşmalar olur, sohbetler edilir, güldürücü hikayeler anlatırlar. Köyün, mahallenin dedikoduları yapılır. Akşam seyrettikleri pembe dizilerin, spor programlarının yorumları anlatılır. Durmadan konuşurlar. Bunlar bir haz katar bu tatlı çalışmaya.
Kızlarla ,delikanlılar arasında ufaktan ışık tutmaları olur. Gençler daha bir şevkle, istekle çalışırlar. Kayısı toplamak güzel kızlar olunca güzel ...
Oğullarına kız bakan annelerde bu ortamları değerlendirirler.
Her yerde çalışmayan kadınlar, genç kızlar yaz geldi mi kaysı bahçelerinde, islimlerde birkaç lira alıyorlar. Öğrencilerde islimde çalışarak okul harçlıklarını çıkarıyorlar. Kendine güven gibi güzel ruh özellikleri kazanıyorlar.>>DEVAM EDECEK
