Kışın eskiden ne yapılırdı diye düşününce akla ilk gelen şey kar yağmışsa kardan adam yapmak, kartopu oynamak, kaymak.
Eğer kar yağmamışsa ya da karın keyfi doyasıya yaşanmamışsa ne yapılırdı?
Mesela kırsalda yaşayanlar kadınlar yemeklerini 3 öğün hazır ederdi, artta kalan zamanlarında evi temizler, evin çamaşırını, bulaşığını hallederdi. Ondan sonra ekmek yapılacaksa konu komşu çağrılır sohbet eşliğinde ekmekler açılır varsa büyük, yani ağır yemekler de yapılırdı. Çaylar yudumlanır sohbete doyum olmazdı. Akşamları da herkes köşesine çekilir.
Çocuklar çeşitli oyun oynar isim şehir hayvan gibi yoksa ışığı kapatır gölge oyunu oynar yada evin içinde bir yerlerde saklambaç oynardı, evde minderler vardı onlardan kale yapılır ev yapılır bu küçük odacıklarda vakit geçirilirdi. Bazen olur ki büyükler de eşlik ederdi.
Kadınlar örgülerini eline alır isteyen çorap, isteyen süveter, isteyen pantolon, isteyen hırka, isteyen kazak örerdi yada örme yolluk yapılırdı ki kapının ağzına serilsin. Halının kapatamadığı alanlar kapatılsın onunla.
Erkeklerde ahır işini halleder eğer hayvancılık iş ile uğraşılıyorsa ondan sonra odun taşır evin ısınının korunması için.
Kitap bile okunur bu havalarda çay eşliğinde. Mısır patlatılır bu gecelerde sohbet daha da koyulaşsın diye.
Peki şimdi
Eskiden her şey elle yapılırdı bir değeri kıymeti vardı şimdi her şey makineleşmiş değerler yitirilmiş. Herkes telefona yada televizyona bakar olmuş sohbet muhabbet eskide kalmış. Çocuklar bile teknoloji ürünü olmadan oyun oynamak istemez olmuş.
Bakalım gelecekte daha bizler neler bekliyor…
Bol sohbetli, muhabbetli yıllara demekten kendimi alamıyorum selametle kalın diyorum.
