12 Eylül/Herkese

Kim ne çekmiş nerden bileceksin?

Yerlerde nice güzel yüzlü vekarlar  sürünüp

Çiğneniyor

Metruk

Ölümün o tatlı gelişi var ya

O yok

Yaşamadım, anlattılar dostlarım

Mangalbaşında uzun kış geceleri

Köylerde

Serüveni çok konukları dinler gibi dinledim

Muhsin Başkan'ı, Lütfi'yi, Faruk Eşref'i

Yılma'yı

Aydın Demirkol'un ölümünü

Yere diktik gözlerimizi tam orda insanlık onurunun ayak altında süründüğü mahpus damında

Yılmaz Yalçıner de anlattı bir eyyam Diyarbakır'ı

Kim olursa olsun arkadaş

Ne olursa olsun suçu

İşkence ölmeli kardeşim

İnsanlık onuru

Sonsuza kadar

Her dem taze

Dimdik

Ayakta

Olmalı

Bu mevzulara hiç girmedik

Ahmet Türk'le

Hiç konuşmadık bu konuları

Anladık ki konuşmaktan konuşmamak evlâ

Bir kerre ölsün dedik ölecek olan

bir kerre

ikinci kez ölmesin

Bir çocuğun gözleri dalmış suya gidiyor

Kâğıttan bir geminin ardından

Sarsılıyor taşlara değdiğinde

Hızla akıp gidiyor o da su gibi eğimlerde coşarak

Gitgide uzaklaşıyor

Yitti yitecek

Bitti bitecek

Tıpkı hayat

Bir çocuğun bakışları kalacak

Geride

Kalırsa

Hayattan kopmuş

Ölüme yakın