Çocuklar erişkinlerin küçültülmüş kopyaları değildir. Çünkü çocuklar büyürler ve gelişirler. İşte gelişimsel pediyatristler çocukların bu gelişimsel kısmıyla ilgilenen çocuk doktorlarıdır. 1995 yılında Prof. Dr. İlgi Ertem’in Ankara Tıp Çocuk Psikiyatrisi’nde başlattığı daha sonra 2000 yılında Ankara Tıp Çocuk Anabilim Dalı’nda devam ettiği Gelişimsel Pediyatri çalışmaları ülkemizde gelişimsel pediyatrinin 2011 yılında bilim dalı olması ile taçlanmıştır.
Gelişimsel sorunlar; bir çocuğun gelişimi ile ilgili olan öğrenmesinde, anlamasında, iletişim kurmasında, çevresindeki kişilerle olan ilişkilerinde, davranışlarında, hareketlerinde, bedeninin kullanmasında, duyma ve görmesinde yaşadığı sorunlardır. Yaşamın ilk 3 yılındaki gelişimde yaşadığı sorunlar daha sonraki yaşamını da etkilemektedir. Bu nedenle gelişimsel ve davranışsal sorunların mümkün olan en erken yaşta özellikle de ilk 3 yaş içinde belirlenmesi, tedavisinin planlanması ve izlenmesi çok önemlidir.
Aslında sağlıkla uğraşan bireylere sorsanız gelişimsel pediyatri diye bir kavramı birçoğunun duyduğunu sanmıyorum. Bu da bu alandaki yetersiz bilgilendirme çocukların gelişimsel pediyatristlere yönlendirme eksikliğine yol açmaktadır. Bu nedenle de gelişimsel pediyatrist eksikliğinin farkında değillerdir. Bu davranış şekli, Sadi Şirazi’nin “Sormaz ki bilsin, sorsa bilirdi. Bilmez ki sorsun, bilse sorardı.” sözünü anımsatıyor.
Ülkemizdeki gelişimsel pediyatrist sayısı parmakla sayılacak kadar azdır. Örneğin İstanbul gibi bir ülke nüfusuna sahip bir kentte gelişimsel pediyatrist sayısı üç veya dörttür. Bu sayı kabullenilemeyecek kadar azdır. Bir an önce bu sayının arttırılması gerekir. Aksi takdirde gelişimsel geriliği olan çocuklar uygunsuz tetkik ve tedavilerle zaman kaybına uğrayacak ve çocuğa yeteri kadar ve zamanında tedavi yapılamayacaktır.
İlgi Ertem Hocanın gelişimsel pediyatri açısından yaptıkları ve yapacakları çok çok önemli ama bu işe devletin sağlık yetkilileri bir an önce el atmaları ve gelişimsel pediyatrist sayısının arttırılması yönünde neler yapılabileceği planlanmalıdır. Çünkü çocuklar hızlı büyürler, onların bekleyecek zamanları yoktur.
Yorumlar
Nuran Dedeyazı - Kaleminize sağlık hocam
Hakkı Çakır - Sayın hocam yazdığınız gibi konunun hekimler tarafından bile farkına varılmadan gözardı ettikleri, öyle özel bir konu ki bu. 3 veya 5 yaşında normal yaşıtlarından farklı davranışlar sergileyen ya da sergileyemeyen çocukların çaresiz bırakıldığı, toplumdan dışlanmış gibi susturulduğu, yaşama bilinçsizce devam ettirilerek travmaların yaşatıldığı bir başlangıç yaşanıyor. Aslında en basitinden çocuğun doğumundan itibaren ailelerin sürekli gittiği aile hekimleri bu konuda eğitilse ve sonra yazdığınız GELİŞİMSEL PEDİATRİ kanallarına yönlendirilse yüzlerce çocuğumuz topluma sağlıklı bireyler olarak kazandırılabilir. İnşallah bu konuda daha detaylı yazılara devam edersiniz. Hepbirlikte bilinçleniriz, sesimizi duyururuz. Sağolun