Karşısındaki kişilerle düzgün ilişkiler kurarlar ve onları kendileri gibi görürler.
Gerçek güzelliği “fiziksel güzellikle değil, kalplerindeki “her şeyin başı olan, insanları birbirine yaklaştıran ve bağlayan sevgi duygusuyla yaşarlar. Güven, dostluk ve şefkat gibi yaklaşımların kaynağıdır. Karşılaştıkları bütün zorlukları sevginin gücüyle yenerler.
İnsanı yüksek özverilere götüren sevgi duygusu bedensel ve ruhsal bütünlüğü koruyan hayati bir ihtiyaçtır. İnsan hayatını olumlu yönde etkileyen ve insana değer katarlar. Derin dostluk ve sevecenlik duygusuyla yaşarlar ve herkesin iyiliğini isterler.
Sevgiyle olmazları olduranlar, sevgi alırlar, sevgi verirler ve her çirkinlikte bir güzellik ararlar. Çevresindeki insanlara ölçülü ve kibar davranırlar. İhtiyaçlarına göre yardım ederler, sorunlarını çözmek için çaba harcarlar ve saygılı olarak severler.
İnsanları oldukları gibi kabul ederler ve onları hiçbir şekilde yargılamazlar. Sevgiyi övgü ve ödül beklemeden görgü kurallarına uygun şekilde yayarlar. Karşısındaki insanlar kim olursa olsun önem ve değer verirler.
Olaylara bakarken, tavır alırken kendilerini karşısındakilerin yerine koyarlar. Onların açısından olaylara bakarlar ve davranırlar. Sevgi ile her kilidi açarlar, her dağı aşarlar, her sözü anlatırlar. Bebeği sevgi ile büyütürler.
“Temelinde sevgi olan her şey aileye ve topluma güç verir, zor günlerde görünmez gücüyle ayakta durmayı güzelliklerin ve barışın olmasını sağlar.” Her alanda sevginin, iyiliğin gücüyle, kimseye ne kötülük ne de fenalık etmezler.
Sevginin gücüyle her işi başarırlar ve her işin altından kalkarlar. Sevdalı bir bakışla, hoş gülüşleriyle, karşındakine huzur verirler. Tertemiz ve hilesiz duygularıyla başkalarının hayatını rahat, anlamlı ve sevinçli yaşamalarına katkı verirler.
Sevgiyle olmazları olduranlar hoşlanmadıkları, görmek istemedikleri kişilerin bile yaptıkları faydalı güzel ve iyi şeyleri severler. Sevgi duygusunu köreltmek yerine, geliştirirler. İnsanlar arasındaki dostlukların, konuşmaların artması için sevgi davranışlarının gelişmesine önem verirler.
Sevgiyi değerlerle birleştirerek eyleme dönüştürürler. İyi ve doğru değerleri benimserler, sevilecek ve faydalı olacak iyi ve faydalı işlere yönelirler. Sevgisiz iletişim kurmazlar. Sevgi üretimini de, sevgi hazinesini de genişletirler.
İnsani özelliklerle yaşamaya dikkat ederler. Keyfi ve acıyı, ağlamayı ve gülmeyi, iyiliği ve kötülüğü, kibarlığı ve kabalığı, hastalığı ve sağlığı paylaşırlar. Uzun süreli, derin, güçlü, hilesiz ve çıkarsız ilişkiler kurmayı tercih ederler.
Karşındaki kişileri önemserler, onlara değer verirler, zaman ayırırlar ve ilgi gösterirler. Onların neye kırılabileceğini, neyin onu üzebileceğini ya da neyin onu mutlu edeceğini bilirler ve üzmemeye özen gösterirler.
Sevgi olduğu zaman birlik vardır, çünkü sevgi daima birleştirir ve birliği destekler.