Depremin  üzerinden 1 buçuk yıl geçti. Depremde evleri yıkılan vatandaşlara yeni konutları teslim ediliyor. Şehrin merkezini oluşturan iki büyük ilçe Yeşilyurt ve Battalgazi’de bekleyen vatandaş sayısı ise hâlâ  bi hayli fazla.

Ancak evi çıkanlar da çok mutlu d2eğil!

Çünkü bu iki ilçe için yapılan TOKİler şehir merkezine 10-15 km uzaklıkta. Kaldırım, Gelinciktepe, İkizce iki ilçe için tokilerin seçildiği üç yer. Ancak bu yerler güvenli olsalar bile merkeze çok uzak olmaları nedeniyle vatandaşları kara kara düşündürtüyor. Düşünün şehirde İnönü Caddesi üzerinde bir eviniz varken yeni eviniz Kaldırıma çıkıyor.

Ve şehir merkezine 10 km uzaklıkta, eskiden Orduzu Belediyesine bağlı bir mahalle olan bu yerleşke Orduzu’nun merkezine bile uzak . Ve bir handikapta Orduzu’nun semt merkezinde bile market çeşitliliği yok. İstediğiniz şeyleri alabilmek için şehir merkezine gitmeniz kaçınılmaz.

İkizce’de aynı durumda . Şehir merkezinde senelerce yaşamış olan insanların buralara alışması çok zor olacak. Bence Orduzu, Eski Malatya civarında oturanlar için buralar uygunken evi çarşı merkezinde olanlara daha yakın bir yer tahsis edilmeliydi. Aynı şekilde Yeşilyurt ilçesi için de merkezi mahallelerde oturanlar için daha yakın yerlere TOKİ’ler dikilebilirdi. Şehrin merkezine nihayetinde evler yapılacak. Buralarda da tıpkı Sivas Caddesindeki gibi TOKİ olamaz mıydı?

Ebetteki temel öncelik güvenli konutlardır. Ancak çağası çoluğu olan insanların, araçları da yoksa, sıkıntılı bir halde olan ulaşıma tahammül edebilmeleri güç olacaktır. Servise güç yetirmek de kolay değil. Buralarda okul sorunu da göz ardı edilmemelidir. Şehrin buralara doğru genişlemesine ben ihtimal vermiyorum. Bu TOKİ’ler için belki birkaç sosyal projeler falan yapılacak ama bu insanlar bu kadar merkeze uzakta ciddi sıkıntılar yaşayacak.

Yine de belirttiğim üzere öncelik güvenliktir. Ancak İnderesi gibi merkezde de dağların yamacında boş yerler bulunabilirdi. Yamaçta, Beydağı’nda az yer yok değil.

Pek çok vatandaşın kuralarda adı çıkmasına rağmen TOKİ’lere gitmeme sebebini iyi düşünmeliyiz. İnsanların depremden sonra alışkanlıkları, tercihleri nihayetinde değişti ancak neden geri dönüşüme imkanı olanlar bulundukları semtlerde kalıcı olurken maddi durumu iyi olmayan şehrin insanı uzaklara savrulmalı.

TOKİ yaşamı zaten boğucu. Buralar modern köy görünümü arz etse de insanlar birbirinden habersiz, komşuluk yok. Ve kiminle komşuluk ettiğini bile bazen bilmiyorsun.

Bir de şu var : Bir Orduzu’ya gidip gelmek 28 tl. Az mı? Belki az diyenler olacak fakat ayda 20 kez çarşıya giden için 560 TL . Ulaşım pahalı. Bunu söyleyince ucuz olan ne kaldı ki diyebilirsiniz. Ben de size yürekten hak veririm.

Şehri inşa ederken insanları ihmal etmemeliydik. Güvenli konutları yaparken insanlara bunu tek mazeret olarak ileri sürüp alternatifleri göz ardı etmemeliydik.

Ancak madem olan oldu şimdi buralarda yaşayan insanların daha kaliteli bir yaşam yaşamasını sağlamak vazife olmalıdır. Orduzu ve İkizce civarı hızla kalkındırılmalı.

İnsanlar birkaç yıl sonra buralara gittiklerine pişman olup; evleri satıp merkeze kaçmamalı , ‘iyi ki gelmişiz’ diyebilmeli.

Ömrü yeten görecek. İnşallah Malatya halkının yüzü güler.