Türk kültüründe ana babadan önce gelir, babadan önce anılır.

Ana, "Sen olmazsan ne tek bir can, ne tek bir yiğit ne de insan, çilekeş Türk kadını sen gül ki gülsün vatan."

Ana, ilk öğrendiğimiz, unutmadığımız, en iyi konuşabildiğimiz dilimizi öğreten, yayan ve zengin sözcüklerini, kültürümüzü öğreten ve yaşatandır.

Ana, "Anadilimiz Türkçe’mizin güçlü kılan, sürekli kılan, uzun geçmişinden günümüze getiren analarımızdır. Türkülerimizin, atasözlerimizin, deyimlerimizin, şiirlerimizin yaşamasını sağlayandır. "

Ana sonsuz berekettir, ışıktır, topraktır, hayatın kaynağıdır, havasıdır, suyudur, güneşidir, ısıtır, aydınlatır ve gıdasıdır. Ana büyütür, daima korur, çocuğuna sayısız nimetleri sunandır.

Ana, insanlığımızla ün salmamız için, eğiten, öğretendir. Yenmeyi severken, yenilgiyi sindirebilmeyi öğretendir. Ressamdır, müzisyendir, şairdir, doktordur, çiftçidir, her telden çalandır.

Ana, saf ve merhamet dolu yürekleriyle çocuğunun açlığını, susuzluğunu gideren, doğru yolu gösteren ve eğitendir. Desteği, koruyuculuğu ve manevi heybetiyle bir dağdır.

Anamız, kardeşçe, dostça yaşamayı, bize doğru, uygun yolu gösterirken, yapmamız veya yapmamamız gereken özellikle kötü davranışlardan sakınmamız gereken şeyler için yol gösterdi.

Anamız, dürüstlüğün, cömert olmanın, güzel söz söylemenin, bilenle bilmeyenin bir olmadığını, okumanın en güzel iş ve uğraş olduğunu ve her şeyin okumakla ilgili olduğunu nasihat ederdin.

Anamız, değerinin bilinmesi gereken ilham kaynağıdır. Dürüst ve çalışkan, nesilden nesle ulaşan büyük, büyülü ve ölümsüz söz söylemeyi, “sağ eliyle alan sol eliyle veren” olmamızı söylerdi.

Anamız, işlerimizin yolunda gitmesinin, şansımızın, kısmetinizin açık olmasının ve kelimelerin efendisi olmamızın yolunun okumakla sağlayacağımızı öğretirdi

Anamız, Türk neslinin titreyip kendine dönmesi, Türk neslinin, sonsuzluk tahtına sözünü dünden bugüne getirmesi ve yarına götürmesinin “ana sütünün hakkını vermekle” olacağını öğretirdi.

Anamız, emanete saygısızlık etmemeyi, sır tutmayı ve sırdaş olmayı, herkesin iyiliğini istemenin faydasını, aile ve komşu sevgisini, çocuk sevgisini, ata ve vatan toprağı ve doğa sevgisini öğretirdi.

Anamız, insanları hiçbir karşılık beklemeden sevmemizi, değer vermemizi, temiz akan su gibi, karanlığı aydınlatan parlak ay gibi olmamızı öğretirdi.

Anamız, asla ikiyüzlülük yapmamayı veren el olmayı, aldığını paylaşmayı sağlıklı, güler yüzlü, tatlı dilli ve sosyal olmayı, huzurlu yaşamayı öğretirdi.

Anamız, içi dışı bir olmamızı, nefesimizi iyilik ve güzellikler için harcamayı, hiçbir şeyden çekinmeden, sözümüzü eğip bükmeden, dosdoğru, gönül gözünü iyiliğe yönlendirerek konuşmamızı öğretirdi.

Anamız onurlu yaşamayı, özverili olmamızı, yemeyip yedirmemizi, giymeyip giydirmemizi, fesatlık etmeden yaşamayı, zor günler geçirenleri korumayı, hak edene hakkını vermeyi öğretirdi.

Anamız toplumda uyum içinde yaşamamızı sağlayandır.