İnsanoğlu bu hayatta ailesi, sevdikleri ve umutları için yaşar. Eğer onlardan çocuklarını veya ailelerini ellerinden alırsanız, onlara yaşamak için bir şey bırakmamış olursunuz.
Artık onların yaşamak için bir umuda ve amaca ihtiyaçları kalmamıştır demektir...
Nitekim İsrailoğulları da bu ümmetin çocuklarına bunu yapmak istedi ve yaptı da.
Kendilerine daha önce yapılan zulmü, şimdi onlar bu ümmetin çocuklarına yapıyor...
Zulme uğramışlar, mazlum halklara da merhametli olurlardı, oysa terörist İsrail devleti, daha önce kendilerine el uzatan, yardım eden ve onlara yurt veren halka zulmü reva görüyor...
İsrailoğulları bugün tam da bunu yapıyor, oradaki halkın umudunu elinden almaya çalışıyor.
Bunu da önce çocuklarını ve kadınlarını öldürerek yapıyor. Onlara savaşacak bir amaç bırakmıyor...
Bugüne kadar Filistin halkı hem ailesi için İsrail’in zulmüne ve baskısına direniyordu.
Şimdi savaşacak bir umutları, bir aileleri dahi yok...
Çünkü İsrail’ terör devleti, daha bir günlük olan ve kimliği dahi çıkmamış bebekleri bile öldürüyor.
Evlerini başlarına yıkıyor. Topraklarını ellerinden alıyor ve onları sürgüne yokluğa ölüme yolluyor...
İşin garibi ise diğer İslâm devletleri oturmuş, İsrail’in zulmüne bakıyor. Hiçbir şey yapmıyor. Müdahale bir yana bu zulme bir ses bile vermiyor...İslam dünyası bu zulme bilerek ve isteyerek sessiz kaldı.
Bunca ölümlere, soykırıma, vahşete boyun büktü ve gözlerini yumdu...
Bizler ise içimiz acıya acıya bu görüntüleri izledik, elimizden bir şey gelmedi, ölümlerine yok oluşlarına mani olamadık...
Göz boyamak için kısa bir ateşkes yaptılar, sınırın bir kısmını açıp insanı yardımların ulaşmasına izin verdiler.
Hani Filistinliler bir kaç gün daha fazla yaşamış olacak. Değişen ne olacak, hiçbir şey.
İsrail yine kana doymayacak, yine bebekleri katletmeye ve umutları yok etmeye devam edecek...
Biz İslam ülkeleri de Filistin’e Gazze’ye iki parça yardım yolladık diye gururlanacağız.
İşte bu kadar zavallı, aciz ve beş para etmez bir ümmet olduk.
Yüzümüz bile kızarmıyor, utanmıyoruz, haya etmiyoruz ve Rabbimizin bunun hesabını bizden sormayacağını düşünüyoruz...
Evlatlarını yitirmiş, ailesini bombaların altında parçalanmış cesetlerini arayan bir babaya nasıl umut verebilirsiniz ki, bir parça yardım göndererek mi?
Bu mu İslam kardeşliği, bu mu insanlık.
Burada esas suçlu ve zalim sadece İsrail mi yoksa dindaşlarının parçalanarak öldürülmesine, soykırıma uğramasına göz yuman İslam devletleri mi?