Bazen aynı meslekten olduğuma utandığım sözde gazeteci ve yazarlara öyle kızıyorum ki, insan gördüğü yerde yüzüne tüküresi geliyor...

Geçtiğimiz günlerde Ankara’da tam da meclisin açılacağı günde İçişleri Bakanlığı’nın yanında yaşanan terör saldırısı girişimini değerlendiren ve kendine gazeteci aydın sıfatını veren bir müsvedde, olaya dair öyle bir yorumda bulunuyor ki, hala bu gibi insanların ülkemizde barınmasını ve bu milletin ekmeğini yemesini hayretle izliyorum...

Bu gazeteci müsveddesi, terör saldırısı girişiminde bulunan teröristlerin bir şey yapmadan ölmesini içerlemiş. Hatta bu teröristlerin üstünde bomba olup olmadığını bilmeden neden öldürüldüğünü ima etmiş...

Ya bu kadın gazeteci şunu demek istiyor; önce şu terörist kendini patlatırken birilerini de öldürseydi de biz o zaman bunun terörist olduğunu anlasaydık, ya da bu terörist bir kaç polisimizi şehit etseydi de sonra onu öldürselerdi gibi bir zihniyete sahip...

Yahu bu nasıl bir zihniyettir ki, teröristlerin bile terör saldırısında birilerini öldürmeden öldürülmesine bile üzülüyor. Bunu anlamak için nasıl bir psikolojiye, nasıl bir kafaya veya nasıl bir inanca sahip olmak gerekiyor. Bu zihniyetin terörden veya teröristlerden ne farkı var...

Yazıktır ki hala bu zihniyette olan ve bu aşağılık zihniyeti destekleyen kendini aydın yazar, sanatçı veya gazeteci olarak tanımlayan bazı fosiller var. Bu zihniyet açıktır ki bu milletin hem inancına hem değerlerine hem kutsalına hem varlığına bir düşman ve tehdittir...

Böyle bir zihniyetin vatandaş olarak ülkemizde yeri asla yoktur. Terörü ve terörün her türlüsüne sevgi ve muhabbet besleyen hiçbir hainin, hiçbir fosilin ülkemizde yaşamasına ve ekmeğimizi yenmesine hakkı yoktur...

Eğer orada gerçekten bir terör saldırı yaşanmış olup bazı polislerimiz şehit edilseydi, bu zihniyetin içine siner miydi? Bizler o şehit edilecek polislerin veya vatandaşların ailelerinin yüzüne nasıl bakabilirdik, bunun hesabını kim verebilirdi?

Teröristlerin öldürülmesi için illa birilerinin şehit olması veya yaralanması mı gerekiyor da bu zihniyet, öldürülen terörist için ağıt yakıyor...

İşin acı tarafı bu zihniyet bu sözleri söylemesine rağmen hala dışarda ve eli cebinde pozlar veriyor., bu zihniyet bunları söylediği halde eli cebinde rahat bir şekilde evine götürülüyor...

Peki bu adalet mi, Adalet bunun neresinde, değişme gereken yasalar ve kanunlar mı yoksa bu zihniyet mi?

Bu acı verici tabloyu gördükten sonra hala bu ülkede bir şeylerin değişmesini bekleyecek olursak, buna ömrümüz yetmez. Kim bilir belki bunu bizler değil de çocuklarımız değiştirebilir. Biz bunlarla baş etmeyi beceremedik, belki onlar hakkından gelir. Vesselam...